SONSÖZ
Demokrasi güneþi, bu kez batýdan doðdu!
Kararmýþtý yurdumuz, cehaletin rengiyle!
Özgürlüðün ýþýðý, karanlýklarý boðdu!
Þimdi yüzler gülüyor, sonucun ahengiyle…
Koskocaman bir devlet, bir kiþiye kalmýþtý!
Sanki o zat devleti, babasýndan almýþtý!
Adaleti öldürüp, bir de korku salmýþtý!
Aðzýnda yumþattýðý, yalan pelesengiyle…
Eski erkanýn çoðu, güneþi görmediler!
Mahpusta çürüdüler, ama bel vermediler!
Kim demiþ ki bunlar hiç, yurdumu germediler!
Lakin çoklarý gitti, dostlarýn çelengiyle…
Belagati pek yüksek, çok gerisinde çaðýn!
Oyuncaðý oldu halk, bir kaç cahil alçaðýn!
Çok kötülük ettiler, lafýna uyup saðýn!
Kapandý birçok ocak, hem de tüm kepengiyle…
Tez geldi bu yýl bahar, çiçekleri çok canlý!
Çok deðerler seçildi, yurt için heyecanlý!
Yendiler cehaleti, görün hem anlý þanlý!
Artýk yürüsün halkým, hem de dengi dengiyle…
…
“Ey seçilen baþkanlar, görün halini aç/ýn…
Devlet kapýlarýný, sökmekten artýk kaçýn!
Açacaksanýz þayet, “gönül kapýsýn” açýn!
Güç versin her sevginiz, tevazu mihengiyle…”
Karaman-2024/04
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.