MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

"yalnızlık suresi"
HakkınSesi

"yalnızlık suresi"









Bir sürü çöp poþeti ayarladým
her þeyi atabilecek kadar kalýn
ve derin olanlarý kendime sakladým
yürüdüðüm yerler, tozlu ve kuruydu
kirlenmiþ hissediyorum, dedim
soyunup üryan yorgan altýna girdiðimde
anneannemin sesini duydum
sirke ile eski bir yazmasýný alýp
beni silmeye gelmiþti

az yýkansa da güzel kokardý
günde beþ vakit abdest alýr,
en saf haliyle Allah’a inanýrdý
ne zaman hasta olup
yorgan altýna girsem,
elinde sirke ve eski bir yazma
beni sileceðini hayal ederim
parmak uçlarýmdan, saçlarýma kadar
"dur oðlum, kötü koksa da þifadýr bu" deyiþi
kulaklarýmý týkayan enfeksiyona býçak çeker
yüreði yaralý insanlarý çaðýrýr
gelin oturup baþtan konuþalým
nasýl gidiyor iþler, nereden baþlayalým
sonuçta beklersen þarap olur,
içersen bir hoþ, hastaya da müsaade
inkar sözleri gibi mevcut her derde

ikrar ediyorum, bir kafes bu
parmak uçlarým içerisinde boþluðu dövüyor
avam; gördüðünü sevdiðini,
görmediðinden korktuðunu söyledi
yaram, az kaldý kapanacaðým dedi
ben her birini izlemeye devam ettim
yorgun hissediyorum, dedim
bir merhaba, bir satýr bile yoktu
eski zamanlardan bir hikaye buldular
gelip süsleyip, örnek al bunu
yoksa sen de onlar gibi olursun, dediler
önce cübbe kirlendi, takke düþtü
sonra þadýrvana doldu günahýn yükü
hafif þeyler yemiþ, yolu uzun, gözleri kara
bir adam gördüm rüyamda
bana; tekrarla bunlarý, þifa bulursun
derman olmasa da derdini unutursun
yok istemezsen, kendine dert olursun
deyip, kafese soktuðum parmaklarýmý
çýkarýp gözlerime geceyi çekerken
gidiþini dinledim bir süre bastonuyla

andolsun ki, vardýr bu karanlýðýn bir nuru
yoksa her gün aðrýlardan bunalmýþ dostum
çekip vuracaðým kendimi tek kurþunla,
der miydi yorgun vücudunu uyuþtururken
yorganý çekiþtirip, bir bahar tohumunun
teniyle huzur bulduðu topraðý düþlerken
hem bu kadar yakýn,
bir o kadar uzak olmak
yaþamak için tövbe ettiriyor
âhlar duydum belli belirsiz
hiçbirinin vâhý kalmaz diyenlere inat
ne de güzel yaþýyordu insanlar
sonra þadýrvana baktýðýnda
birkaç damla gözyaþý ile
hatýrlayacaðý ana deðin, gamsýz
haklý, mutlu ve huzurluydu duasýz

ne çok istediðim olmuþtu
mucizesiz, güzel bir þeylerin varlýðýný
akýl isyan ediyordu, yetemiyorum
hep beraber mide fesadý yaþayýp
evlerimize daðýldýðýmýz o akþam,
ayný sureyi hatýrlatýyordu yeniden
kelimeler masada boynu bükük izmaritler
soðuktu, sessizdi ve yorgun bekleyiþler
bizi de üzdüler, bizi de diyordu kimisi
ellerimiz aðýr geliyordu bedenimize
yürürken çekiyorduk tenimizdeki kiri
kirdi, izi yýkarsýn geçer, haberi olmaz
ben nur bildim, yuttum, uyudum
gözlerime çökünce, göðsüme dokundum
bir rüzgar, bir yaðmur: bin çile
kaç duaya böyle taflan ektim?
kaç duasýzýn sýzýsýný sahiplendim?
kaç duadan ayný sureye vardým?

summun, bukmun, umyun 
çok yoruldunuz, lütfen biraz oturun
yalnýzlýðýn suresini bizimle okuyun


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.