yüzümü çevirip, sokaklara baktýðýmda ayný yalnýzlýðýn tesiri altýndayým Biyoloji’yi ve pek çok bilimi unuttum sonlarýna bir ek getirmeden anlýyorum insanlarý gözlerinden anladýðým gibi yorgunum, çok yorgun beklediðim trene kaçýncý binmeyiþim, kaç ayrýlýk, kaç kavuþma gördüm hangi vagondaydý yerim, nereye gidiyordum?
oturup, dertleþecek insan da kalmadý tanýþ olduklarým da yaralý, yaralarýmýzdan kaçýyoruz ellerimiz aðýr kelepçe, ruhlarýmýzý saramýyoruz
sormuyorum da artýk kendime "neyin var" diye? uzun zamandýr iyi deðilim, iyi olmayý deniyorum beceremem biliyorum bir kedi geliyor yanýma sebepsizce okþuyor ellerimi denize karþý yüzüm sonsuzluða özrüm
dilime dolanýyorsun bazen bazen de hiç yoksun
Sosyal Medyada Paylaşın:
HakkınSesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.