HAYAT

Yokluðunda demlenmiþ sevdan, bir sýr!
Ellerim kurumuþ, çatlamýþ; yüreðim nasýr...
Böylesi bir yalnýzlýða gebeymiþ bu asýr.
Bir ben bilirim, bir gece, bir yaradan...

Bir tesbih tanesi gibi ucu bucu...
Baþladýðý yerde bitiyor bu acý.
En büyük adalet ölüm, güzel tacý.
Bir ben bilirim, bir gece, bir yaradan...

Rahat aramayý býraktým, saldým huzuru.
Kendime de bulmuyorum artýk kusuru...
Sende kalsýn sulu hikayeler, bende kuru.
Bir ben bilirim, bir gece, bir yaradan...

Gözüme soktuklarýn sende yýkýlsýn.
Yýk istediðin vebali, can bende sýkýlsýn.
Utanmazsan! Her vebal bende çýkýlsýn...
Bir ben bilirim, bir gece, bir yaradan...

Güzel bir hatýraydý bende bitiþin.
Ýçimi sýzlatsa da o acý gidiþin...
Kime yaradý anýlarý bir kenara itiþin.
Bir ben bilirim, bir gece, bir yaradan...

Git bende kalsýn en derin hislerin.
Kalsýn yürekte boðulur elbet izlerin.
Yakýlsýn kimseye býrakma kirli iplerin...
Bir ben bilirim, bir gece, bir yaradan...

BURHAN SEVÝMLÝGÝL

Sosyal Medyada Paylaşın: