Bir akþam vakti
Gürültü sokaklara yaðýyor,
Yaðmur yaðýyor durmadan
Derin karanlýðýn içine yazýlý
Kimliðinde saklý kelimeler
Býrakýyor kendini rüzgârýn þiddetine
Aðacýn tepelerinde çýplak ayaklý kýrlangýçlar
Sükûnetle kalabalýklaþarak
Mazi olmuþ mavi panjurlara diziliyorlar
Bir türkü ýslatýyor annesinin göðsünü
Dokunulmasa da, görülmese de;
Kapýlarýn ardýna kalan hevesler
Hürriyetine koþmak için
Yaðmuru bekler
Zayýf bedeniyle söker kanatlarýný
Kaybolur yarým kalmýþlýðý göðünde
Yaðýyor, yaðýyor,
Durmadan yaðmur yaðýyor
Gürültülü sokaklarda kahkaha sesleri
Arnavut kaldýrýmlarýný döver yalanlar
Ýstanbul’du kimsenin birbirini görmediði
Onlar, kahkaha atarken ben aðlarým
Yuva yapan iki kýrlangýç duyar da sesimi
Ýþgal edilmiþ ruhu duymaz
Sesimi.
Ümmühan YILDIZ