ÖLÜM VE ÖZLEMİN ÇELİŞKİSİNDE...

Özledim seni...

Özlemek için sanki sevmediðimi
Karanlýk bir gecesin
Üzerimde sýðýnmýþ ýþýltýn ,yüzün
Soðuk mevsimler geçip giderken
Yaz günü elim bir kazadýr el vermezken
Yaþadýðým ,
Yaþamaktan ötesinden ayrýlýðýna baþ baþayým.

Özlemek rezil dünyadan aman vermez.

Yüreðin içlerinden senin için kayýp gitmez.

Bir rüyasýn !

Hayat ve de baþý boþ bir kaldýrým ortasý.

Soðuk bir bedenle yýðýlmýþ
Ölmeyi özlemekten de ötesinle beklemeyi
Sarý saçlarýnýn özlemlerinden sararmýþ yaprak tanesi misali.

Özlemediðimi sanýrdým yýllarýn geçiþtiðini.

Takvim yapraklarýndan daha kaç tanesinin eksileceðini.

Duymuyor etrafýmdan kayýp zaman

Anlayamýyorum bir türlüsünce

Ayaklarým öyle baðlanmýþçasýna düðüm

Dünyanýn dönmekteki ekseninden kayýp yýldýzlardan dahasýna
Her güneþle baþlayan bir rüyaya

Hayal ve sanki vurulmuþ bir kaçlýk hecesinden

Özlemek ,

Özlenmediðini özlediðinin varlýðýnýn olmadýðýný bilmek,

Hayat çok acý...
Sosyal Medyada Paylaşın: