Nihayeti mirim, kustu içini;
“Varsýn giderlerse gitsinler” deyip!
Araplardan alýp, asrýn hiçini!
Aç koydu milleti, onlarla yiyip…
Okumuþlaraymýþ garezi, kini!
Aç iþsiz býrakýp, içerdekini!
Arpayý çürütüp, söküp ekini!
Çiftçiyi yaktý ya, hem sövüp, sayýp…
Doktorlarý attýk, yurttan dýþarý!
Mühendisler çaycý, hepsi haþarý!
Hýrsýzlar kasada, büyük baþarý!!
Milyarlarca dolar, bankadan kayýp…
Fizikçi, kimyager çöpten çöp toplar!
Fakülteli, kasa baþýnda hoplar!
Makamlarý kapmýþ cahil mikroplar!
Okumuþu, cahile kurban adayýp…
Ey halkým; “dinmedi ezaným” ama
Milli bayraðýmda, binlerce yama!
Söyledikleri söz, denmez adama!
Özür dilemek yok, yanlýþtan cayýp…
Rabbim, bu kadar mý asiydik sana!
Böyle yönetimi, verme düþmana!
Milletim aðlýyor hem yana, yana!
Bunlarý biz, bulmadýk ki arayýp…
Türk deðil, cahil halk sardý bu baþa!
Yalan, gýybet, riya, hepsi kargaþa!
Türk yapmazdý bunu, hem sümme hâþâ!
Baþa gelmiþ bunlar, gökten atlayýp…
Karaman-2024/02
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.