YERYÜZÜ VE DE RAKS EYLEYİŞİYLE BİR OZAN RUHUNDAN SEMAHA DOĞRU ÖYKÜSÜ..

Türküler diyarýnda kalmýþ gibi bir zaman...

Hayat denilen vahþi zümre
Ayaklarý altýndan vurulduðu her cümle,
Issýz bir yaðmur tanesinin çektikleriyle.

Biliyorum!
Ve yaþýyorum!
Ruhum rehin alýnmýþ bir gölgenin peþinde.
Gözler ayarlý saatlerine kapýlmýþ.
Geçmiþ zaman asýrlarca yaþanýlmýþ koca ozan!
Ayak sesleriyle yankýlanýr o vakit hazan.

Ölmek ve de rezil hissin kesiþtiði,
Eski bir cuma ertesinin söylettiði,
Bir yudum su uðruna ki çekilenleri bildiði,
Sahibi ýssýz çöllerden uzaklara geçemediði.

Bir ozan için en hayati sözcüklerin sesleniþi!
Yeni bir asýr,
Yeni ufuklardan milyonlar.
Aralarýnda ender sayýlan sýra dýþý insan.

Gök kubbe ve de sahibin!
Uzak bir gün doðumundan ki semaha geçiþin!

Yaþamak hiç ki böylesi olmamýþsa neylesin?

Ozan olmak,
Kör kurþunlarla ölümle gafilce buluþmak.

Eski bir baðlama ve onun gölgesi,
Hiç aklýn ermediði türlü hecesi.

Bir gün güneþin yeni umutlardan ki yükseliþi.

Yakýn !

Zorba dünyanýn altýn kuþaklý insanlarýnýn

Vurulmuþ nice hayatlarýn,

Umuda !
Yarýna!

Bir zaman sonra göklerden yeniden semahýn dönmesi ruhuyla...

02.30.

YILMAZ SÜSLÜ
Sosyal Medyada Paylaşın: