Unuturum unuttuðun gibi, Hatýrlamam teninin, leylak kokusunu, Aklýma getirmem fani gülüþünü...
Sende git bakalým, Bitsin bu hikâye, Bitsin bu badire, Nasýlsa kolay, kolay sana yeni bir yol, yeni bir sayfa, Hep muhteþemdi, ardýna bakmadan kaçýþýn...
Hadi git, ardýna bakmadan git, düþünme bu þehrin, sensizliðe alýþan yüzünü, nasýl yas tuttuðunu...
Umursama yýkýlan bu daðý, Kalmasýn aramýzda, ne bir aný, Nede bir gönül baðý, Bitsin, kuruyan bir nehir gibi, unutulsun bu manþet, unutulsun bu hezeyan.
Git, son bulsun bu Aþk... Nasýlsa anlamsýz dý, manasýz dý bunca gayret, Sende her þey, bir gitmeye bakardý, her þey, bir öfkeye kadardý. Ve sende öyle yaptýn, Þimdi gidiyorsun.
Celal Þahbaz (yorgunkalem) 1 þubat 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.