Bir şiir vardı hani

unuttuðun bir þiir vardý hani kitap arasýnda
görmedin nasýl büyüdü kol saldý
çiçek açtý
ne baharlar ne kýþlar gördü, sarardý dondu
nasýl bir yoldu yürüdüðün
þiiri arkana aldýðýn, unuttuðun
ara sýra gördükçe anýmsadýðýn
o rengini soldurduðun sokakta


ben de unuttum baþlýðý neydi
ne anlatýrdý içeriði
ama bir gül yapraðý vardý üstünde
kurusa da rengini soldurmadýðým
bilirim ama aþktý baþlýðý, sonu
bakýþý kaldý aklýmda hep, duruþu
adýmýmý etkileyen
yýllarý kapsayan duygu seli


nerde rastlarým yine, bilmem
hangi þiir kitabýnda güler yüzüme
yýllarý sürüyerek eteklerime
acaba o gül duruyor mu yerinde
senin durmadýðýn belli
o hiç çekinmediðimiz resimde
bir sürü karanlýk geceler
ay yansýmaz yüzüme..



05. 02. 2024 / Nazik Gülünay

Sosyal Medyada Paylaşın: