her hayâl kendi çapýnda pamuk þekeri
bir garip açlýk hissi
iþtah kesse de
sofra kýrýntýsýndan karnýný doyuran karýnca için
ziyafete dönüþür
çýkýlmaz sokaktan geçmiþ birinin ayak izi
yapamadýklarýna basa basa
belkemiðinden tutunmuþ aþkla
ucu bucaðý olan yolda
uzsuz bucaksýz özleyiþle
þubattan kalma bir ayazý yaz edecekti
daha dün
bilmenin de mutlu etmeyeceði cehaletin
romatizmasý çökmüþken dizlerime
dilindeki rutubetin
küflü cümlelerini, yeþile çalan o elâ
çürümekten mâsûn etti
akþamýn gürültüsüne açtýðý rahneden
çýrpýnýp duran kalbe gülümsedi
iðne atsan yere düþmez kafamýn içi
bildiðin çaðýltý
pusuya yatmýþ kaplanýn
suya eðilmiþ maralý içmesi
daha dün
cebimdeki uçurumda avuntu aradým
her çarþamba gelen bir yaðmur kokusudur bu