Akşamsefası

Akþamsefasý kokuyor balkonlar,
Güneþe küsmüþ,geceye hasret sokaklarda...
Donuk bir pencerenin ardýnda,
Sadece oturmuþ izliyor,
Usul usul güneþin batýþýný bir bey amca...
Belki de son akþam yemeðini yiyor,
Yýldýzlý bir geceyi izlerken masasýnda...
Ya da çalar saatini arýyor,
Hep yaþamayý istediði o tablolarda...

Akþamsefasý kokarken balkonlarda
Plaðýn tiz sesi çalýyor ardýndan,
Hüznün hüküm sürdüðü nakaratlarda...
Son þarkýlar çalarken ardýndan,
Ansýzýn dalýp gidiyor,
Masallar dinlediði beþli yaþlarýna,
Tozlu banklarda oturduðu yirmili yaþlarýna...
Aman solmasýn akþamsefalarý,
Hasrettir kokusuna bir bey amca...

Akþamsefasý kokuyor balkonlar,
Bir bey amcanýn tenine sinerken kokusu...
Zaide operasý çalarken ardýndan,
Bir tren garýnda yankýlanýr,
Piyanoda çalan ölüm korkusu...
Bir bey amca beklerken son treni,
Yaklaþýyor siren sesleri,
Dehlizlere açýlan þu zamanda...
Belki de son defa çalýyor bestesini,
Çalar saatlerin sustuðu o tablolarda...


Sosyal Medyada Paylaşın: