AKLIM KARARMIŞ BİR GECENİN VURULMUŞ MISRALARINA...
Aklým kararmýþtý bir gecenin sabahýna
Zaman sular olup akmýþtý önümde
Öyle önümden geçercesine kaybolan ömrüme
Hala adýný unutamadýðým eskimediði sevdiðime
Kalbini kýrmamak için heder olmuþ gönlüme
Aynalar komþu olmuþ bir geceye.
Konuþmak asýlsýz düþler gibiydi her saatine.
Ömrüm alýnmaz bir yokuþ gibiydi usul usul çýkýlmaz.
Kalbim haladýr tedirgin.
Ölmek yada ölümle yüzleþilmemek!
Hepsi kýsacýk bir aranýn özetiymiþ
Kalbe sýkýþmýþ her eski hecesin.
Gözlerim dalýrken uzaklardan duvarlardan karanlýðýn içlerine
Seslerini duyar gibiyim çocukluðun
Sefalet yoksulu beþ parasýz hayat eksenine.
Anlayamam hala bir yudumluk soðuk suyuna
Hasretle!
Kaynaðýna inemez fani bedenim.
Kapýlmýþým ömrüm yetemez ki göklere
Ayrýlýða öyle alýþmýþýz !
Yoksuldum ama öyle de kararmýþ bir gökyüzünde
Aklým taþýmaz hayatlarý
Hala sevememiþim güzelliðiyle bir kalbi
Elinden tutarcasýna dönmemiþ etrafýmdaki dünya.
Heyecan öyle sarmamýþ bizleri.
Yollarda izlerine aramýþýz
Öylesi güzelleri.
Mýsralara dokunamamýþ hayalleri.
Elim bir vefanýn týrnaklarý yakan kalemlerin içlerine atýlmýþýz ki
Ömür yetmez hayaline.
Ýçimizden býrakmaz sevilmeyiþimizin derdine
Saplanmýþ býrakmaz aþk cümlelerinin sözcüklerine.
Anlaþýlamamýþýz!
Gök öyle kara basan olurda
Ellerimle beni celladýn huzuruna bir sevda için býrakýnca
Ruhum dokunmaz titreyen dudaklardan dökülme þu satýrlara
Ruhu yoktur sayfalarýn
Bilirsin elinden tutamadýðý eski sevdiklerine bakan fotoðraflarýn.
Anlayamýyor ruhun çökmüþ ki gözlerime.
Ölüm gelse neyler!
Kalbin yalnýzlýðýný kimdir ki hisseder.
Aklým kararmýþ bir gecenin sabahýna!
Sevilmek beni bulmaz sanýrsýn sonsuzlukla aralanmýþ bir günün boðaz kesen batýmýnda!
Ne olursun bir gün beni de unutma!
Topraðým uyutmazsa o zamansa...
18.01.2024
05.45.
YILMAZ SÜSLÜ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.