Geçen günlerde Kalbimin kapýlarýný araladým. Kolay olmadý, Yýllar geçmesi gerekti. Zincirlerle, kilitlerle, duvarlarla, Aþýlmaz zorluklarla Kapatmýþtým. Günbegün, teker teker, Her birini yavaþ yavaþ, Kýrmýþtým hepsini. Hava girmezdi, Güneþ vurmazdý, Ses geçmez, Kimse dokunamazdý. Artýk yok hiç biri. Yok ama deðdi mi? Þimdi de savunmasýzým... Kim gelse kýrar daðýtýr içini. Hiç yoktan diyorum bazen, Hiç yoktan tutsa mýydým birini?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Utku Can CANATAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.