çok yakýnýnda sayýklayarak, silinerek, yiterek geçtim hayatý iki paralelle denklenen garip bir yoldu düþtüðüm karþýlýklý iki trendik seninle hepsi bu kaçak yolcu tedirginliðim bundan… aramýzdaki ufak mesafeye korkaktý adýmlarým hep yüzünü görebileceðim dýþ açýlar seçiyordum sana gözüme baksan belki görürdün iç acýlarýmýn toplamýný þimdi hiçlik safhasýndayým, arþýnlýyorum kendi noktamýn çapýný
gönlüme düþen ilk cemreden sonra bir de gidiþlerine aðladým gelebildiðine umutlu… bir sana bir de rüzgara açtým bedenimi geliþine dileklediðim uzak aðaçlarýn dallarýdýr kirpiklerim, zamaný geldiðinde tabutumu çivileyen o kara mýhlar... etimden koparýp yýkadým/ kurutup astým o aðaca her þeyi… cennetin sanma, gözüm uzak/yakýn olana cehennemim þimdi baksan yýllar sonra kurumuþ dallarýma görür müsün kirpiðimin ucunda duran yüreði? sana varamayýþým bir imkansýzlýðýn hazin duruþudur; korkaklýðýn sanma en az cesurum aþkta senin kadar, tenine susayan cümlelerim olmasa daha iyi anlatabilirdim her þeyi sonu olmayan, soluðumdan,etimden, kemiðimden bir harita býrakýyorum sana bozma ayak izlerimi tek vasiyetimdir topraðý kefenlemedim gidiþime, tek hatýrasýdýr aðýrlýðýnca bu yükün gerisi üryan…
bir mezarlýk nasýl gezilir bilmem, ölülerimi gömmedim hiç uçurum kýyýlarýný dolaþ dudaklarýmdýr, þarkýlarým ses bulur yýkýntýlarýmdan topla dökülen kirpiklerimi yaktýðýn ateþi harla, gözyaþýn tenlerden ýrak dinsin, ölüm sebebidir ufka savurdum küllerimi, rüzgarý tutuþtur beni kesen bir doðrudan söz et, acýt bedenimi gözümde duran dilek aðaçlarý tutuþsun birden konuþmaya baþlar kuzey rüzgarý, korkma çoktan/daha uzaktýr sana adým akýp gider boþluða tokat atarak yalpalanan bir ayyaþ gibi ölümü düþünme! yanan bedenimi kaldýran, savuran anlayýcýnýn çaðýrýcýsýdýr o peþine düþme, uysal deðildir zaten saçlarýn yakalayamaz adýmý bütün ýþýklarýný kapat dünyanýn ikisi de uðultuyla gelir dayanýr kapýna aþk ve ölüm! yenen ganimeti alýr nasýl olsa…
bedenim/ruhum iki garip yenilgiye uðrayan ölüm tutsak ellerinde külümde rüzgarýný döllemekte aþk yenik, rüzgarsa bir zafer þarkýsý söylüyor duyuyor musun? uzak ölüler þenliðine katýp götürecek aþk/a suretim artýk rüzgarlarda sende olan,olmayan yitip gidecek.
K. Y. Sosyal Medyada Paylaşın:
pastav Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.