Beyaz ve ölüm

kýrýk bir hüzünle baþlýyoruz bahara
güneþi öldürüyor kuþlar
ne vakit topraða ölüm düþtüyse
küfleniyor yeþiller




solgun masalýn buðusunda yaþamak
benimle yürüyor kendini asan seslere
þehrin ortasýnda sarý yalnýzlýk ve
su testileri
gözlerime yürüyen saatlerde
ne mümkün umudu baþka bir yolculuða hazýrlamak
her yerde ayný gemi ayný aþkla çalkalanýrken
denizlerde




beyazlar sürü siyah toplarken
aydýnlýktý aslýnda göçün anlattýðý geceler
çünkü her doðumun annesi
her insanýn dalgýn bir ölümü vardý
bilmediðimiz yerlerde
ki þeytan camlara nakýþ iþlerken
yinede mavi gözlü olmalý hayat
zerrelerimde




yalan
yeni yeni bohçalarý taþýrken sessiz ýrmaklara
sararmýþ birer resim
bilidiðim tüm derinlikler
esmer cümlelerimin yanýna
biraz beyaz eklesin yaðmurlar
kimbilir sahipsiz çocuðun dilinde
mezardýr kalan gitmeler




kýrýk bir hüzünle baþlandý bahara
güneþi öldürdü kuþlar
ve içimdeki bütün
geceleri


ne vakit gözümü yumsam
gördüðüm ayný yüz
ayný selam/la

...
Sosyal Medyada Paylaşın: