CEVAPSIZ SORULAR

Yeni resimler çizmek istediniz mi hiç dünyaya?
Ruhunuzun duvarlarýna yeni tablolar asmak?
Eskileri kaldýrýp atmak...
Bir kutunun içine saklayýp mühürlemek tüm kederleri...
Hiç istedin mi?
Sonra yakmak o kutuyu...
Bütün kýrýlmýþlýklarý,
Korkuyu, yalnýzlýðý ve kaybolan zamaný..

Kaç kez istedin bunu?
Ve hala istiyor musun?
Geç kaldýðýný düþünsen bile...

En son uðradýðýn zararýn, neresinden döndün?
Uðradýðýn için zararda mýsýn?
Döndüðün için kârda mý?

Tüm bunlarýn ve diðer her þeyin var da;
Zamanýn muhakemesi var mý?
Hangi mahkemenin hakimi,
Hesabýný en yüksekten sorar kaybolan zamanýn?
Zamanýn kýymetini hesap eden bir makine üretildi mi?

Eðer üretilseydi,
Ýnsan aslýnda neleri kaybettiðini görünce, dayanabilir miydi?
Yoksa ruhumuza aðýr mý gelirdi bu kelebek etkisi?

Peki neden bu sorularý soruyorsun?
Beraber yaptýðýnýz her iðrençlikte haz duyduðun nefsini mi sorguluyorsun?
Yoksa sen de en son sorulan,
Sonun baþlangýcý sorularý mý soruyorsun kendine?
Gösterinin sonuna yaklaþtýðýnýn habercisi olan sahneleri mi yaþýyorsun hayat perdende?

Ama bekle!
Hatta dur!!
Hatta haddini bil!
Her þeye layýk gördüðün gönlün,
Bunlarý sorma cürretine mâlik deðil.

Sen, ancak içindeyken var olabildiðin þeyin,
Üstüne çýkamazsýn.

Sen hayatýnýn idarecisi deðil, hademesi...
Hiç bir þey yapamaz ve soramazsýn.
Sen sadece sahnenin dekoru ya da süpürgecisi
Sen, kendi filminde bile figüransýn.
Sosyal Medyada Paylaşın: