DOST DEDİĞİN
Dost dediðin yüzü kalpten gülendir,
Sevgi saygý yakýnlýðý bilendir,
Göründüðü gibi olup gelendir,
Gittiðinde yeri sende boþ kalýr,
Hatýrýyla hasretiyle hoþ kalýr.
Her daima bu þekilde beklersin,
Bir gününü yýla bedel eklersin,
O hasreti her an kalbe yüklersin,
Gözden uzak yeri sende boþ kalýr,
Hatýrýyla hasretiyle hoþ kalýr.
Böyle kalbin tereddüdü olmasýn,
Acabaya dahi þüphe kalmasýn,
Tanýyanda nasýl huzur bulmasýn?
Gelene dek yeri sende boþ kalýr,
Hatýrýyla hasretiyle hoþ kalýr.
Rastlarsan bir yerde kuþ gibi havan,
Evine gelende þenlenir yuvan,
Huzurla mutluluk yapmaz mý tavan?
Dönüyorken yeri sende boþ kalýr,
Hatýrýyla hasretiyle hoþ kalýr.
Dost dediðin iþte böyle yakýndýr,
Hiç leke tutmayan o hep akýndýr,
Sen de onu kötülerden sakýndýr,
Var oldukça yeri sende boþ kalýr,
Hatýrýyla hasretiyle hoþ kalýr.
Aklýðýyla bilir doðru kelamý,
O þekilde verir içten selamý,
Bundan gayrý yaþadýkça ilamý,
Kulaðýna yeri sende boþ kalýr,
Hatýrýyla hasretiyle hoþ kalýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
sakaogluhasankucuk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.