BİR ANI

Yýllar öncesiydi günün birinde,
Bir güzel bekliyor baktým durakta,
Eþsiz güzellikte, endam yerinde,
Bakýþýyla beni koydu merakta.

O zamanlar iþte gençlik çaðýmýz,
Hiç kimseye minnet eden deðildim,
Aþýlmasý zordu, yüksek daðýmýz,
Ancak saygý duyup ona eðildim.

Çünkü giyimiyle, kuþamý ile
Cennet diyarýndan gelmiþ huriydi,
Sevdalý bir gözle bakýlmaz bile,
Öylesine ciddi kýzýn biriydi.

Dolmuþta ayakta, gözlük gözümde,
Oturduðu yerden öyle bakýyor,
Bir ýþýk parlýyor sanki yüzümde,
Bakýþlarý ile ateþ yakýyor.

Üniversitede yanýndaki kýz,
Müsaade deyip kalkmýþ gidiyor,
Olmuþtu parlayan gökteki yýldýz,
Gözleriyle bana gel otur diyor.

Oturur musunuz, buyurun dedi,
Etrafýma baktým, o bana baktý,
Anlamadým kimi davet eyledi,
Ýsmimle dilinden ballarý aktý.

Oturdum merhaba diye baþladý,
Beni kimliðimle nasýl tanýyor?
Anlatýmý ile yaktý haþladý,
Meðer onda mangal çoktan yanýyor.



Sosyal Medyada Paylaşın: