Ey aþk, git baþýmdan! Aþk bana çok uzak! Týpký gözlerin gibi... Soyundum aþktan, Ateþten olan elbiseyi, Yýrttým attým üzerimden.
Ey aþk, git baþýmdan! Korkum yanmak deðil! Seni yakmaktan sakýndým. Uzak dur ey aþk, uzak dur! Ben acýdan ibarettim, Acýlarýn deryasýyým, Yutar seni hýrçýn dalgalarým...
Ey aþk, git baþýmdan! Yaralarým derindir. Merhemi kimsede deðildir. Dokundukça kanar. Ama kanmaz aþka... Yürek alev alev yanar, Yandýðý yerde söner...
Ey aþk, git baþýmdan! Düþündükçe seni, Yalnýzlýðýna çarpýyorum, Yaralarýmýz ayný renkte biliyorum. Nasýl da benziyoruz, birbirimize... Üstelik sevmekten korkuyoruz, Her ikimizde... Ve en çokta kaybetmekten...