Olur da bir gün aklýna gelirsem
Yürü beyaz çitleri olan evimize, korkma
Ben seni akþamlarý daðlarýma doðan
Sabahýn gelmesine dek yýldýzlarý koynumda
Nisan baþlarýnda dudaklarý taç yapraklý açan
Komar çiçeðinin pembe yüzünde
Henüz olgunlaþmamýþ firari halinle
Delikanlýca sevdim
Kaçkarlar sussa da nerede olduðumu bilir
Her sabah seherden günbatýmýna
En saf, en temiz duygularla yol alýrken
Umutsuzluðu "baþým gözüm üstüne" diyerek
Bozmadýðým gülüþümdeki sýcaklýkla
Göðe açýk yüreðimle mutlu olman için dua ettiðimi de
Aþký öðrettiðim romanlarý yazsýn dursunlar daha çok fazlasýyla
Çiseden ýslanmýþ saçlarýmdý
Sesine benzeyen rüzgârlarý estirip vadiler aþtýran
Bilmezlerdi
Dað gülleri hasretin kokusunu içmesin diye
Dansýna nasýl da eþlik ettiðimi
Hüzünler ayrýlýk getirir
Deðmemeli Karadeniz’in maviliðine
Kanatlý ruh olup çaðýldayarak
Denize doðru koþar kahkahalarýmýz sahiller boyu
Tomurcuklanýr sevdaluk þarkýsý çay çiçeðiyle
Artýk eski günlerimiz s/aklýmda mahpus
Uzun bir sessizlikten sonra maskesiz
Kapatmak isterdim roman denen hayatýn sayfalarýný
Kapatýrsam içre gömülüþüme yönelen sesleri duyamayacaktýn
Açsam evimizin çitleri kýrýlýp harabeye dönecekti
Kelebek desenli kýrmýzý elbisemi özenle giyerek
Yanýmdan geçip gitmemen için ezberlediðim
Bütün hayallerim tut ki, pervasýz
Ruhum bütün kasýrgalardan cansýz
Ceplerimde ellerim öyle savunmasýz ki,
Masal garip
Susturulan dünyam da
Olur da bir gün aklýna gelirsem
Kaçkar daðlarýnýn eteklerinde
Çiçekli Yayla’ya binlerce özlem gizlidir
Kendinden kaçýp kaçýp buluta saklanan bahar
Yaðmurlarýn sayýsý kadar uluorta aðlar bensizliðe, sensizliðe
Dudaklarýný sonsuza dek açmamacasýna kapatarak
Maðrur bakar yamaçlarýnda dað gülleri, komar çiçeði...
Ümmühan YILDIZ