Süheyla

inþa edilebilir boynunda bir Mezopotamya
yahut vaad edilmemiþ bir cennet

koþabilir asi bir küheylan
ciðerlerini çatlatýrcasýna
koynunun bereketli atlasýnda
durulabilir deli bir nehir
dudaklarýnýn kenarýnda boy vermiþ
papatya tarlalarýnda

susuzluktan kýrýma uðramýþ kýrlangýçlar
içebilir kana kana sularýný
omuzlarýndaki cennet çukurlarýnda

ah Süheyla
söyleyemediklerimi var sen anla

ruhumu týmar eden zaman
soysuz bir hýzar olup
biçiyor kaburgalarýmý durmadan
bakýyorum acý gerçek sevda yalan
anlayamaz kimse
ruhunu beden denen
o ceset yýðýnýndan sýyýrmadan

gerçeðin acýsýndan
sýðýnýyoruz saçmasapan þakalarýn
tatlý rüyalarýna
tepmedikçe aðrýlar zaman zaman
unutuyoruz varlýðý
uzanýp gelincik tarlalarýna

öpüyorum aþkýn
kurumuþ kan kokan aðzýndan
bakýyorum yokluðunun rýhtýmýndan
yükseliyor sustuklarým çýðlýk çýðlýða Süheyla

ikircikli tümceler
akýyor aramýzda durmadan
birikiyor boðumlarýnda boðazlarýmýzýn
duruyor an

ah Süheyla!
bilmem var mý ki haberin
kalubela’dan

-ruhum tanýþtýr ruhuna,evveli Adem Havva’dan-
...

Necat Uslu
Sosyal Medyada Paylaşın: