Sarmaþýklara týrmanýrdýk geceleri Narin ellerimiz kanamazdý hiç dikenlerden Azda olsa unuturduk karanlýðý Uzaklaþýrdýk barut kokan kaldýrýmlardan Ýnandýðýmýz en güzel masaldý belki de bu
Avuçlarýmýza sýðdýrmýþtýk Tüm evsiz kalan kelebekleri Omuzumuzda dünyanýn yükü Dilek tutulan uður böcekleri, Bize uðrardý hep Evimizin önünden geçerdi Kýrmýzý baþlýklý kýz Birde yastýk tüyünden dedemin sakallarý
Ah ne sevdalar birikti içimizde Yaðmurda kokan yanýk topraklar gibi Akan nehirlere kavuþan kuru yapraklar gibi Kulaklarýmýzda annemizin ninnileri Bu yüzden korkutmazdý Soðuk duvarlarýn ölüm iniltisi
Hani sebepsiz bir tebessüm olur ya bazen Ýþte öyle kanatlanýr minik kalbim Hiç görmeden sevdiklerim O kadar masum ve keskin ki Karlarý eriten kýþ güneþi misali Kanayan parmaðýma üfleyen abimin nefesi Ama hiç bilmezdim Birgün Hep sevindiren bu masallarýn Bana þiir yazanlarý üzeceðini.
Paylaþtýðýmýz bu þiiri güne getiren seçki kuruluna,
ve bizleri yorumlarýyla ve ziyaretleriyle onure eden deðerli kalemlere
Rim adýna herkese sonsuz þükranlarýmý sunuyorum.
Unutmamaya söz verdiðim bu anýmýn böyle bir niþaneyle mühürlenmesini çok istemiþtim açýkçasý.
Saygý ve sevgiyle.
Ahmet Üveys / 27,11,23
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Üveys Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.