Büyük bir yýkým sonrasý, Sýðýndým þehrine. Kuzey rüzgarlarý, fýrtýnalar, Sallýyor gövdemi, Alabora olmuþ bir gemi, Martýlar çýðlýk çýðlýða; Dev dalgalar, sahile tutunamýyor, Oysa ben, kalbinin kýyýsýna tutundum.
Býrakma ellerimi! Yeþil ve mavinin birleþtiði yerde, Çekilsin kara bulutlar, Aðsýn yeni umutlar, Daðýlsýn hüzün; Gündüz güneþ, Gece ay gibi doðsun yüzün.
Sarmaþýk ol, sarýl! Sevgine banayým, Aþkýna kanayým. Mahmur gözlerine dalýp, Ruhunun derinliklerinde kaybolayým. Yordu hayat beni, Biraz soluklanayým.
Gitti sevdiklerim bir bir, Tutunacak tek dalým, Sen kaldýn balým, Sen kaldýn.
Aþaðýsý uçurum, Ömür çok kýsa, An kadar yakýnken ölüm; Býrakma ellerimi, Býrakma gülüm!
27.11.2023 Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhittin Alaca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.