SEVDALIYIM EFENDİM

Dediler "nerelisin?"
Dedim "sevdalýyým efendim"


Bu kalenin surlarýnda solmaktayým
Okçular bir adým geride
Bu son laledir
Zaman tez gelir geçer
Bahçesiz baharsýz bittiðim yerde
Tanýr ve bilirsiniz umulur efendim.

Surda açýlmamýþ gedik
Rüzgarýn himayesi de mi sizden
Okçular nerede
Topçular nerede
Sizinle yazýlmak için tarihin bir yerinde
Hangi sonsuz serüvenin diline dolanayým efendim


Deðil mi ki Ankara Mustafa Kemal’in
Ve Ýstanbul Fatih’li bir þehir
Sizin renginizin boyandýðý bir yurt edinmiþken yüreðim
Hangi þehirle anýlayým efendim
Gecenin size adanmýþ kýyýsýndayým
Zaman sarnýcýnda tuhaf serüven
Çok servet ziyan etmiþ vaatlerdeyim
Ne kuþ sesleri kalmýþtýr bu vakte
Ne de insan
Kuþluktan evvel seherden beriyim
Sükutun nabzýnýn siz diye attýðý yerdeyim efendim


Adýnýz içimde kýlýç kalkan oynasýn
Sýnýr boylarý þen þakrak bir ülke düþleyin
Türküler bir uçtan bir uca uzansýn
Güneþi doðudan iþledim
Geceyi baðrýmýza gömdüm,
Menzilim siz
Okun hedefi þaþýrmadýðý yerdeyim efendim


Olmayacak sizden ayrý muradým
Cihan haritasý þekillense yeniden
Ve kendime bir memleket düþlesem
Rotasýz bir düþte deðilim
Rüzgarýn önünde yaprak deðilim
Sormayýn daha nereliyim
Sizliyim
Sevdalýyým, sevdalý efendim...

Sosyal Medyada Paylaşın: