Artýk devir deðiþti, þimdi çoðu Müslüman,
Allah, Kur-an diyerek; günah iþliyor hocam.
Ben sana sunacaðým, bir kaç tane argüman;
Göreceksin insanlar, neler düþlüyor hocam.
Ben bir Ýmam olsaydým ve de vaaz verseydim,
Minbere çýktýðýmda, hepsine seslenseydim,
Bismillahla baþlayýp, þunlarý söyleseydim;
Sende iyice dinle, vaaz baþlýyor hocam!
-Ey cemaat hamdolsun, sizler Müslümansýnýz,
Fakat bana inanýn, biraz süslümansýnýz.
Hepinize diyemem, bu büyük yanlýþ olur,
Laflarým ortayadýr, gider yerini bulur.
Bu yüzden kimse bana, küsüpte darýlmasýn,
Ýsterimki gönüller incinip, kýrýlmasýn.
Eðer ben haksýz isem; bana haksýzsýn deyin!
Yalnýz, haksýzsýn derken, bana kanýt söyleyin.
Gösterin yanlýþýmý, delile dayanarak,
Size dua ederim, gafletten uyanarak.
Delil de hadislerden ve Kur-an’dan olmalý!
Çünkü Müslüman olan, bunlardan ders almalý!
-Hani, Akif diyor ya; Müslümanlýk nerede?
Sanýrým O da kalmýþ, bu korkunç cenderede…
Her yanda kepazelik, almýþ baþýný gitmiþ,
Uzaktan bakan biri; derki, bu toplum bitmiþ.
Ahlâksýzlýk diz boyu, bütün her yeri sarmýþ,
Ýnsanlarýn ruhlarý, kömür gibi kararmýþ.
Kardeþ bile kardeþi, kalleþçe aldatýyor.
Müslüman, müslümanýn mahremiyle yatýyor.
Kimi gözünü dikmiþ; O’nun karý, kýzýna.
O da gözünü dikmiþ, baþkasýnýn ýrzýna.
Borçlanýnca bir kimse, sadýk olmaz dostuna,
Vaad günü gelince, girer tilki postuna.
Esnaflýk yapan beyler, halký inandýrarak,
“Yemin billah” diyerek, insaný kandýrarak.
Malýna mal katýyor, asla hiç çekinmeden.
Bu yediðim haramdýr; kul hakkýdýr demeden.
Hiç kimsenin kimseye, kalmamýþtýr saygýsý,
Sizlerin bu konuda, bulunmuyor kaygýsý.
Herkes baþýný eðmiþ, boynunu yana bükmüþ,
Ar, edep, iffet, haya; sarsýlmýþ yere çökmüþ.
Kültür denen aðacýn, tüm dallarý kýrýldý,
O da yetmezmiþ gibi, kökünden koparýldý.
Neme lazýmcý oldu, bu devrin insanlarý,
Anlamak mümkün deðil, þu an yaþananlarý.
Þöyle etrafa bakýn! Var mý güvendiðiniz?
Zor zamanda koþacak, dost budur dediðiniz.
Nerde komþuluk hakký, hani nerde yoldaþlýk?
Küçük bir sürtüþmede, biterken arkadaþlýk.
Her yer alev alevken, siz yanmýyor musunuz?
Þu an ki bu durumdan, utanmýyor musunuz
Her ezan okununca, camiye koþarsýnýz,
Müslümansýnýz ama, pek rezil yaþarsýnýz.
Vallahi Müslümanlýk, yalnýz namazla olmaz;
Ey gafiller sürüsü, bunlar size de kalmaz.
Evet bugün her yanda, Müslümanlar hayli çok,
Çoðunun Müminlikle, asla alâkasý yok.
Her yerde kepazelik, iðrenç bir kokuþmuþluk,
Ruhunuza iþlemiþ, dünya denen bu boþluk.
Ben bakýnca, sizleri, samimi bulmuyorum,
Kardeþlerim var deyip, hiç mutlu olmuyorum.
Ýyilere lafým yok, ne görmüþsem söyledim.
Yalnýz kötü olanlar, sizden nefret eyledim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.