BİŞEKLİ GAZİ ÇOLAK SALİH

Bozok Sancaðýndan Bekir oðlu Salih,
Biþek Bucaðýndan Gazi Salih Çavuþ,
Tam on beþ yýldýr süren bir kara talih
Biþek Bucaðýndan Çolak Salih Çavuþ.

Elli yaþlarýndaydý Balkan Harbinde,
Esir düþtü Rus’a, hemen gecesinde,
Çaresizdi, yapacak hiç bir þey yoktu,
Tuzaklar kurmuþtu Ruslar öncesinde.

Buna da þükrediyor yattýðý yerden,
Sað kaldýkça, gövde ayrýlmazsa ser’den…
Kader ne götürür, bekler Salih Çavuþ,
Dua eder Salih: -Rabb’ým koru þerden.

Rus doktor:-Kol alýnacak, deyiverdi,
Biraz direndi , sonra koyuverdi,
Kangren olmuþ kolu,çýktý omuzdan
Bir hemþire hemen Çolak deyiverdi.

Üç buçuk yýl Rus hastanesinde kaldý,
Baþhekim sonra esir kampýna saldý,
Kolsuz olmasý, serbestliði getirdi
Salih, Moskova sokaklarýna daldý.

Moskova da bir Osmanlýyla tanýþtý,
Birbirlerine hemencecik alýþtý,
Osman Beyle eþi beðendi Salih’i
Kýzýyla evlendi, çocuða karýþtý.

Esir düþeli Salih, on yýl geçmiþti,
Böyle olmasýný da kader seçmiþti,
Esir deðiþim haberi geldi kampa,
Bu haberle Çolak, kendinden geçmiþti.

Eþini, oðlunu götürmek istedi,
Aldýðý cevap olumsuz hem de netti,
Bir daha yýkýldý, yaralandý Salih
Eþi aðlayarak hakkýný helal etti.

Hayal mi, gerçek mi, neydi bu yaþanan?
Dertli göðsü bir þiþip bir iniyordu,
Samsun’a geliyordu serbest baþýnan,
Tüm fýrtýnalar da birden diniyordu.

Tam on beþ günde Yozgat’a gelebildi,
Çok bitkindi Çolak Salih çok yorgundu,,
Baltasarýlar’a ayak atabildi,
Saç sakal karýþmýþ, bedeni solgundu.

Topçunun Osman, Salih’i alýkoydu,
Altýna halý, önüne balý koydu,
-Sen benim de þerefimsin Salih Çavuþ,
Sabah beraber Biþek’e salýýkoydu.

Gelmeden Biþek’te þenlik baþlamýþtý,
Kafa Bekir de dünyayý boþlamýþtý,
Yusuf Çavuþ teselli etti Salih’i,
Gönül hazan, gönül biran kýþlamýþtý.

Bir kolunu eksik görünce aniden,
Gece, sevinçle hüzün yaþandý birden,
Sanki düðün, sanki bayram Biþek’te,
Salih’i görmeye insanlar her yerden.

Valide çaðýrdý Huriye Gelini:
“-Asýl þimdi tutak, Salih’in elini!
-Alný açýk, baþý dik geldi ya kýzým,
-Allah(c.c.)tan hediye, güzel tut dilini.”

Mustafa Kemal Paþa’yý hem ziyaret,
Olursa da ne âlâ olur ticaret,
Yusuf Çavuþ, Çolak Salih baþkentte,
Kavuþtular dileklerine nihayet.

Þehit düþtü diyerek kayda geçilmiþ,
Bizzat Atatürk’ten de Gazi seçilmiþ,
Yok koluna madalyalar takýlýp
Ömür boyu adýna maaþ biçilmiþ.

Çolak Salih EÞREFÎ’nin de amcasý,
Yurdumun solmayan gülü goncasý,
Sade atmýþ yedi yýl misafir kaldý
Hoþnuttu tüm millet, hatta karýncasý…

EKREM GÜRER (YOZGAT 1992)

Sosyal Medyada Paylaşın: