GÖNLDEN GÖNÜLE -3

Bir söyledim, üç dinledim,
Sükut ile serinledim,
Konuþtukça hep inledim,
YENÝLMEYEN var susasýn.

Cahilliðe vurma gönül,
Uzaklardan kokar mý gül,
Güle her zaman eþ bülbül,
FETHEDEN`in kalesisin.

Gönül tatlý olan nedir?
Derde derman veren kimdir?
Akýl yetmez bir nicedir,
YÜKSEK OLAN`a yakýnsýn.

Doðduðum andan beridir,
Beni ayrýlýk eritir,
Bendeniz de bir fânidir,
TOPLAYAN`a hoþ kalasýn.

Bazen cânan da anlamaz,
Kimse yaraný saramaz,
Yâre gurbet yurt olamaz,
ÝYÝLÝK EDEN`i bulasýn.

Sen yârine küsme gönül,
Hiç üzer mi gülü bülbül,
Yeter ki bir kere gül,
BAÐIÞLAYAN`a hoþ varsýn.

Bazen acý, bazen tatlý,
Bazen yaya, bazen atlý,
Herkeste dert katlý katlý,
CEZA VEREN`siz olmazsýn.

Ne yapsan kendi elinle,
Bir yudum su iç serinle,
Gönül kýrkta bir söz dinle,
KAHREDEN`i görmez misin?

Söyle ki için açýla,
Ne var ortaya saçýla,
Gönül kendini kamçýla,
KUDRETLÝ`ye baðlanasýn.

Aðaçlar kýþýn kuruca,
Fakat içleri suluca,
Gönül her yanýn doluca,
HAMT EDÝLEN hoþ tutulsun.

Acýmak olsun özünde,
Hem içinde, hem yüzünde,
Dünyayý gören gözünde,
MUHTAÇ OLUNAN`a baksýn.

Her yerdedir ayný düzen,
Hem de çoktur boþta yüzen,
Kâinatý bir bir dizen,
DÖNDÜREN`e hep uyasýn.

Gönül dostla sohbet ister,
Kuþ olup yanýna gider,
Dostla olmak ona yeter,
MEVCUT OLAN`ý ararsýn.

Gördün çeþit çeþit yüzü,
Benzer mi hiç yazý güzü,
Ýþitirsin türlü sözü,
ALLAH`tan ders almalýsýn.

Yolcu yolunda gerekir,
Dillerde olur büyük kir,
Bütün sözlerin olsun bir,
DÝMDÝK için saðlayasýn.

Su bile baþtan bulanýr,
Güle dikenler dolanýr,
Gidenlere el sallanýr,
VERASET EDEN`e yolsun.

Bazen sen bana söyledin,
Bazen sen beni dinledin,
Bazen boþlukta inledin,
CEVAP VEREN`i tutasýn.

Sordun hep kendi kendine,
Sular vardý mý bendine,
Uydu mu her þey dengine,
Er geç SORAN`a varýrsýn.

Hep gidersin gece gündüz,
Daðlarý yollarý dümdüz,
Bazen olursun bir yýldýz,
DÝRÝLTEN âlemindesin.

Okudum hep bunca kitap,
Kitaplar hep sana hitap,
Kelimeler olmuþ hep tap,
BÜYÜKLENEN`in kulusun.

Gönül bazen öyle aðlar,
Bir bir birleþse bulutlar,
Onun kadar dökmez yaþlar,
GENÝÞ`e doðru çaðlarsýn.

Türlü türlü hayâl kurdun,
Nice dilekte bulundun,
Beni de kendinle yordun,
HAKÝM OLAN hikmet versin.

Çok þey kaldý eskilerde,
Neler vardýr türkülerde,
Her þey açýk þimdilerde,
ÖNDE OLAN`a uyasýn.

Taþý yerinden oynattýn,
Þu fakiri hasta yaptýn,
Çok pahalý sözler sattýn,
SIKIÞTIRAN var neylersin.

Gördün kula kul olaný,
Sular bulaný bulaný,
Gider dolaný dolaný,
HABERDAR OLAN`a gitsin.

Baþýný taþlara çarpar,
Yaprak gibi daldan kopar,
Gerilip yayýndan çýkar,
HESAP GÖREN var, bilirsin.

Bütün þu beþeri âlem,
Hepsini yazar bir kalem,
Dolu olsa her yer kadem,
ENGELLEYEN var, bilesin.

Bazen gönül, akmaz göle,
Bazen de bir benzer çöle,
Bazen de beylere köle,
SONDA OLAN`ý bulasýn.

Gönül nedir o sendeki?
Hep parýldar elindeki,
Mermerþâhi belindeki...
ACIYAN`a bað olasýn.

Gönül ne yükler çekermiþ,
Dost dost diye hep söylenmiþ,
Kimdir düþman hiç bilmemiþ,
KABUL EDEN`i bilesin.

Anlatmamýþ hiç kimseye,
Aþkla sevmiþ ölesiye,
Aldýrmamýþ boþ keseye,
ÝMÂN NASÝP EDENLESÝN.

Akþam olur, batar güneþ,
Gönül bul kendine bir eþ,
Var git, cânanýnla dertleþ,
Derde DEVÂ VERENLESÝN.

Doksan dokuz güzel adýn,
Yoktur, hiçbir þeyde tadýn,
Eþrefî’de çok sýfatýn,
Gönül, CÖMERTLE olasýn.

EKREM GÜRER (1985 ÝSTANBUL)

Sosyal Medyada Paylaşın: