ÖLÜMSÜZLÜĞÜN VE YERYÜZÜNDEN BİR DAHA CAN VEREMEZ BABASINA …
Ruhun çarpýþýr yüreðinin bilinmez zamanlarýnda
Azgýn soðuk gibisine boðmaya çalýþýr sis gözlerinin kapandýðýnda
Ansýz ve soluk yüzü görmeden
Kapanmaya yüz sürmüþ gökyüzün
Ve ölüme meydan vermez aðýrlýðýyla taþlaþmýþ bedeni
Þafaklarýn ruhu saklanýr bilinmez her hissin
Doðanýn saðanaðý altýnda kalmýþ eskimiþ kan kýrmýzýsý göz
Ve de hizalarýnda kapýlmýþ çocuksu bakýþ
Telafisi imkansýz bir çabanýn
Daha ayak uçlarýnda vurulmuþ yatan öz babasýnýn donuk bakýþlarýnda
Ölümün kol gezdiði bilinmez ruhun sisleri altýnda kalmýþçasýna
Soðuk mevsimleri her vakit içinde taþýmaya çalýþtýkça
Gökyüzün ,
Ve de onun ikiz ruhu yeryüzüyle yaslanýlmýþ düþmaný bilinmez bir döngün
Kollarýna sarýlmýþ cansýz ,kanlar içerisindeki öz babasýnýn
Saatlerin , soðuk bedeninden çýkmaya hazýr ölüme direnmez
Sonsuzluða gömülmüþ daha seni sevmedim diyecek kalbin
Ýçinde yaþatamadýðý sevginin .
Zaman öylesi çarmýha gerilmiþ ,yüz sürekte
Etraf koyu kahverengi yeryüzüyle ataletin , cüretliliðin esaretiyle gömülmekte
Nasýl yaþanýrsa bu kalbe
Sonsuzluða doðru bakýþýn kilitlenmiþ babanýn söyleyemediklerinin hiçbirinde
Ayaklanýr ruhum soðuk rüzgarlarýn serpildiði kimsesizliðe
Soðuk bedenin konuþamaz hissin
Anlamsýz her gün ertesiyle bekleyen ölümle yer deðiþin
Yaþam elbet bir gün bize de güleceðinin…
YILMAZ SÜSLÜ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.