Güvendim düþmanýma, her dediðine kandým, Taviz üstüne taviz verdim, yine olmadý. Yük geçmiþin yüküydü, ses etmedim, sýrtlandým. Buzdaðýnýn altýna girdim, yine olmadý.
Çocuktum, ümit ettim, her derde bir ilaç var, Buna raðmen yolsuzsam bende habis mizaç var. Geçer elbet, birazcýk zamana ihtiyaç var, Büyürsem unuturum derdim… yine olmadý.
Her tattýðým iþkence, her iþittiðim tehdit, Ýçimde bir yangýn var, cehennemden de þedit. Nefret mayýn, kin bomba, öfke hazýr, dinamit, Hududa bir de duvar ördüm, yine olmadý.
Perçinlendi tenime kan ve barut lekesi, Malesef bu savaþýn yokmuþ mütarekesi. Tüm sesler kesilince duyuldu hücum sesi, Þeytaný bile yere serdim, yine olmadý.
Zaman akýp gidiyor, faydasý yok çenenin, Çenemden kat kat güçlü çenesi mengenenin. Hesabýný düþünüp otuz yedi senenin, Tüm orduyu cepheye sürdüm yine olmadý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
SİLÜET Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.