Ne sen bir artistsin, ne hayat sahne! Kendinle iliþkin rol olmamalý. Mukâllit, riyakâr, aciz ve köhne Ýnançlar gövdene kol olmamalý.
Ustadan ýþýðý aldý mý çýrak, Ýçi bir sürüdür, dýþý çýngýrak… Gönlün derya gibi bol olsun, býrak! Ama miden asla bol olmamalý.
Ýnsan bu; ne hep yaþ, ne hepten kuru! Bir yaný bulanýk, bir yaný duru... Sonu inkâr olan akýl parkuru, Takip edeceðin yol olmamalý.
Çek ama hakikat sayma çileni, Bu devirde bâtýl haktan aleni, Kibre ve hasede kapat kaleni; Attýklarý her þut gol olmamalý.
Kimsin sen, ne kadar hafif bavulun? Birkaç nota mýdýr çaputun, çulun? Hakiki besteye ram olan kulun, Derdi do, re, mi, fa, sol olmamalý. Sosyal Medyada Paylaşın:
SİLÜET Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.