Doðsa da hudutsuz ihsan içine, Dalmadan piþmezmiþ insan, içine, Bir tas su serpmeden lisan içine, Ettiðim her kelam kormuþ, anladým!
Evet, öldürmekti kastým nefsimi; Ýncecik bir dala astým nefsimi, Kendi nefsi ile bastým nefsimi, Nefsim ondan bile hormuþ, anladým!
Sonra dedim, sen bir gül ol masamda, Öfkem de yücelsin gayrý, tasam da... Anlamak ne demek, anlamasam da, Anlayanlar anlýyormuþ, anladým! Sosyal Medyada Paylaşın:
SİLÜET Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.