Değer mi?

Bütün yazgýnýn sitemlerini þiire kurban etsende,
Deðer mi? Hiç bilmiyorum.
Yorgun ruhun hesabýný düþlerini kurduklarýmýz
Verecek sanýrýz.
Kaç þiir eder sence,
Kaç kez daha terkedilmiþligini yaza bilisin.
Oysa O yürek artýk hiçbir þiiri anlamýyor.
Bu yol bu yolcuyu ugurladý.
Eðer kabullenmezsen gideni,
Belkilerle anýmsayýp gülümsediðin süretin,
Eski duvarlarda paslý bir çivide asýlý kalýr .
Heba edersin ömrünü,
Üstelik Hiç haketmeyen için.
Eski manzaralý bir pencereden bakarsýn
Yoksunluklarýný, boþluklarýný doldurmak için
Abartýlmýþ þiirin sözlerine dökersin
Koyu bir hüzün düþer gözlerine
Öyle bakma içim gidiyor içim.
Uçurumun ucunda oluyorsun sanki gözlerimde
Hiçbir zerrenin üzülmesini dahi
istemeyen biri olarak
Seni üzmüþ olmasýný içime sindiremiyorum
Sagýn solun sanki kabristan
Ne çok öldürmüþsün kendini
Ama vaktidir sirkelemenin
Vaktidir gamzeler dolusu gülmenin
Gece aya ay yýldýza yýldýz ise güneþe tutkun
Ve bütün karanlýklar gün ýþýgýna teslim olur
Ölünmüyor hiç bir gidenin ardýndan
Hiç kimse kimsenin yokluðuyla ölmüyor
Sen umut koy yüregine seher vakti
Ve heybene yaðmurdan sonra çýkan rengarenk gök kuþalý þiirler koy.
Elbet bekleyen birileri vardýr yarýyolda.



Kaktüs suyu sevmez diye düþünme,
Ara sýra Sula ölmesin.

Sosyal Medyada Paylaşın: