sular yine düzgün akmýyor önüne katýp götürüyor ne varsa insan tanýmýyor insan dað olmuþ, taþ olmuþ, para olmuþ akýp gidiyor bu kara nehirde bilmem kimler yýkanýyor kirlerini býrakýyor buraya
bilirim incedir þiir ama zamaný deðil kelebeðe özgürlük yüklemenin insana kanat takmak en iyisi sonra kolu bacaðý bombalarda kopmayan insanlar ölmeyen insanlar yapmak gerek masala inanan kanatlý insanlar etten kemikten olmayan insanlar et kemik insanlar
insan katil olmuþ insaný öldürüyor tablosu gerçekleþmiþ olmayan yamyamlar yiyor insanlarý etraf kan gölü insana insan bulaþýyor temizlemiyor insanlar birbirini daha da kirletiyor debeleniyor lâðýmda fareler gibi
az az ölüyor þiir beyne çöküyor aðýrlýðý insanýn derken tüm gövdeye çöküyor aðýrlýk karakura oturuyor üstümüzde kýmýldatmýyor kýmýldat kýmýl ký .
12. 10, 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.