Susmak

Ýçimdeki yanlýzlýðýn sessizliðini konuþtursam
Susarken söylediklerim konuþmaktan fazlasýný söyler
Bakýþlarýmla söylediklerimi gözümden dilime aktarsam
Tüm varlýklar toplanýr sessizliðimi dinler

Sükunu ararken kulaklarý açmak mý zor kapatmak mý
Buzlarda üþür yaðmurda susar sessizliði bulunca
Kendimi ifade ederken susmak mý zor susturulmak mý
Acý ve hüzün verir baþkalarýnca sesim kýsýlýnca

Boþ sözler dinleyip bakýþlarýmla konuþmazsam
Sükut ikrardan sayýlýyor varlýðým ýskalanýyor
Suskunluðumu zaman testeresine býrakmazsam
Bakýþlarým sesizilirse ne kadar haklýlýðým anlaþýlýr

Her sözü kabul edip emme basma tulumba olmaktansa
Karþýmdaki konuþmalarý dinler nefesim kadar susarým
Kulaklarýmý týkayýp yüzüne bön bön bakmaktansa
Ne kýrarým ne kýrýlýrým müsaade ister oradan ayrýlýrým

Susarsam kuru dudaklarým damla beklerken
Su kenarýnda derin sularýn sükutu büyüler beni
Dolu düþünceli suskun baþlar öne eðilirken
Baðýrmak haykýrmak bu kadar etkilemez sonu

Kendimizi anlatmanýn bir yolu da yazmadan geçer
Anlaþýlmadýktan sonra ha yazmýþým ha sessiz kalmýþým
Beni anlayan birileri çýksýn diye bedenim sükutu seçer
Yazmakla susmakla duygu düþüncelerimi anlatýrým



Sosyal Medyada Paylaşın: