Mesela

uzun kýraðý gibi düþerken
bir sancýyla aðaçtan bulut
her þey
üþüyen bir takvim
þiirlerle dünleri çalan
mesela,
aþýnmýþ yaðmurlar sessizliði konuþan




mesela,
bir þeye çekiliyorum
gök sarnýçlý ay
yeleli yol olup batýyor
en derine
aðýrlaþýyor ayaklarýmýn çölü þuramda
boþluk uðultusunun sesi oluyor içim/
içim yaralanýyor
gölgem kuyu susuzluðunda
hasret mýsralarý büyütürken
dudaklarý lâl zamanýn ýþýklarý
duvarlarý yalýyor
ayna karanlýðýnda tohum çatlýyor
elimde dünyanýn sýrtý
taze bir turunç





top alevi dünya
düþ benzimin uyuþmuþ kýzýlý
bir o kadar çaresiz..
kimi vursa sýrlaþýyor nefesim
gözlerimde kýyafeti soyulmuþ yaþam
kirpiklerimin yaðmurlu bacaðý
o an
mesela
bir güzellik uzanýyor aðaçtan
adýmlarý rüzgâr
adýmlarý dað




harflerin zikriyle yarýlýyor bulut
yüzlerden sonra göðe mum yakýyor gecem
ýþýldýyor iplik iplik baþaklar
deli bir rüzgarla hýçkýrýrken
kuþ kokusu
kül esriðiyle uyanýyor uykum


gözlerimin içine b/ak çocuk
kanadýndan sular emiyorum
çay soluðu yalnýzlýðýn yýldýzýyla
ne hýzlý geçiyor
ay yüzlü zaman


gözlerimin içine bak
konsun benzine gökyüzünden kuþlar

...
Sosyal Medyada Paylaşın: