Sırf Bunun için Sevebilirdim
_zilly
Sırf Bunun için Sevebilirdim
Ertelenmekten toz tutmuþtu duygularým
çýkardým ruhumu, silkeledim
kocaman elleriyle bana sahip olmaya çalýþan
ne kadar süslersem süsleyeyim
çok çirkin bir duygu yalnýzlýk
ayak izleri hala sýcak
çok olmadý geçip gideli
herþey okunduðu gibi yazýlsa keþke
hayallerimin üzerine karanfiller atmýþ
mumlar yakýp matemini tutuyordum
her hüzün arifesi bir cenaze töreni
sükût-u ses makamýnda yükselen ilahiler
týrmalarken kulaklarý
siz düþtünüz canýmýn orta yerine
gözlerimde dolan hüznü siliyordunuz
gölgemin yanýna serilivermiþti ya gölgeniz
sýrf bunun için sevebilirdim sizi bayým
daha ne kadar muhafaza edebilirdim
aklýmýn tavan arasýna sakladýðým gerçekleri
umutsuzluðun kýyýsýna baðdaþ kurup oturmuþ
gün be gün uzayýp çoðalan soru iþaretlerimi
kesip atacak bir ustura dileniyordum
bilincimin altýnda ezilen düþüncelerin kalabalýðýnda
bir adým atacak kadar düþ yoktu
gece kimden peydahlamýþtý onca yýldýzý
ayýn karanlýk yüzü örterken bu günahý
bir sýrra bekçilik yapýyordu sessizlik
siz aþktan bahsediyordunuz, umuttan
þarkýlarý maviye boyamaktan
ölü topraðý soðukluðundaki bakýþlarýmý ýsýtmýþtý ya sözleriniz
sýrf bunun için sevebilirdim sizi bayým
aklýma takýlýp kalp odacýklarýma düþmüþ
müstehcen korkularýma vurduðum kilitleri açtým
gökyüzü pürüzlü ve çirkindi günden güne
ve yoktu hiçbir krem yaþlýlýðýný geciktirecek
ya da kendine saklýyor olmalýydý Tanrý
sokaða çýkma yasaðý koymuþtum nefesime
bedenim tahliyesini istiyorken ruhumun
þiddetli geçimsizlik yaþadýðým benliðimi
yerin yedi kat dibine sürmüþtüm içimden
hiç konuþmayýp küstürdüðüm çiçeklere takýlýyordu bazen gözlerim
oysa gözyaþlarýmla sulayýp can verebilirdim yeniden
týrnaklarýmý geçirip yýrttýðým hayalleri
dikmekten bahsediyordunuz siz
yalanlarla da olsa yapýþtýrmýþtýnýz ya kýrýlan umudumu
sýrf bunun için sevebilirdim sizi bayým
mutsuzluk her yanýma bulaþmýþ
rutubet kokuyordu hislerim
her köþe baþýnda bir züppe öldürdü
inadýna seviþip doðurduðum umutlarý
her hali görmüþtüm
kalmadý baþka hal görecek halim
yaþamak kolaydý ölmeyi baþarmak zor
bir acýyý ancak bir baþka acý unutturabiliyordu
ve bir kaç kez ölmeden hayat deðildi yaþanan
ayýn etrafýnda el ele tutuþmuþ
þarký söyleyen yýldýzlarý gösteriyordunuz siz
oysa benim için yýldýzlar bir günahýn çocuklarýydý
masallara inanmazdým
vakt-i zamanýnda yenmiþti elmalardan biri
gökten düþecek üç elmayý beklerken
beraber ölelim demiþtiniz ya
sýrf bunun için sevebilirdim sizi bayým
yazýlmayý beklemekten küf tutmuþtu bu þiir
söylemek istediklerim aslýnda bunlar deðildi
korktum; düþerseniz zamansýzlýðýmdan
kýrýlýrdý sevinciniz, umudunuz incinir
yazmayacaðým ama olur da yazarsam bir gün
bilin ki
sýrf bunun için sevebilirdim sizi bayým
söylemek istediklerim hiç söyleyemediklerim...
Dilek Akýn - Sayýklamalar / i mgesel kayboluþlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.