Olvido*

Gidiyorsun
yüreðim ellerinde
yolum yolunda
Ruh’um saçlarýnda
Gidiyorsun...

Kal desem tüm Zerrelerim adedince
Utanýrým
Sen yine de kalsan ya bir kahve molasý süresince
Olduðun her aný cennet olan bir kahve molasý
Daðlar neþelenir yollar senle açýlýr
Ayrýlanlar senle birleþir bir bilsen
Kalsan bu sürece...
Yaþlanmanýn huzurunu
Gözlerinde yaþarým ya
Bu sürece...
Ömür ustune ömür biçilir bana
Bir bilsen..
Bu sürece..

Ve gidiyorsun ve gitmelisin..

Yolum ömrüm ardýnca...
Gitme demek ne güç
Kal demek ne güç
Sanki bir görünmez el baðrýmý deðil
Ruh’umu kazýyor da kazýyor...
Bu derin sýzý nedir böyle
Sarmýþ da sarmýþ dört bir yanýmý..

Ya bu Gece bu genizde
göl göz yaþýný duyan var mý 
Bu sessiz bu derin çýðlýðý
Bu çýldýrtasýya
Bir þey yapamamanýn verdiði
derin acýyý duyan var mý
Seni de vururlar ey acý diyen
þair ne de haklýymýþ...

Ya bunu anlatmaya çalýþmanýn hüznü..

Her biri birbirinden garip ya bu mýsralar..

Susmanýn yolu çok aydýn oysa...

Seni çok seviyorum..
                   güle güle...
                       Ey Ýçim’in Cenneti...

...
      ....
           ... 
     

   .. ..   ..      yolcu... ...   ...

Þiir;
yirmiüçhaziranikibinyirmiüç..


*Olvido; unutuþ...
Üstad Ahmet Muhip Dýranas’tan ödünç bir þiir baþlýðý.. Sevgi ve hürmetlerimle..
Sosyal Medyada Paylaşın: