gece kavuðu hüznün dalgýn resimlerinde sýð gövdeli yapraklar ç/alýnmýþ onca günün azýðý gözlerim/ gözlerimden sarkar uykusu kuruyan yolun ýrmak gülü.. suyun gazelden kýlýcý ölüm ve hayal arasý vaktin harf ucu.. biraz da yorgun sandýklarýn girdabýnda ilham boþluðu
karanlýðýn ve aþkýn astarlý kýzýlýnda yaðmur deltalý odam içimin camýyla daðýlan zamanýn demir kelebeði kendi külünde ve rüzgarýnda derin bir tad kramp içinde dansýn aynalarý bana dargýn menzille sýzlýyor aðrýlarým unutkan dudaklarýmýn saðýr atlarý okþarken saçlarýmý sessizliðin uzayan ýslaðýndan birgün gideceðimi bilmezdim apansýz kentin ýþýklý çölünde düþler Issýz birer aðaç.. kamçýlý karanlýðýn ay sakalý alným perçemli masallar ve sis kanatlarý altýnda vurgunum hüzünden suretlerin ýrak aðýna
tenime esmer sevdayla taþýdýðým gemiler nerdeler
uykum aðýr uykum yosun kokusu
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
-Tesbih- Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.