Derdimi dedim de; anlatamadým,
Bu tezgâh eskidi, mal üretmiyor.
Pazara çýkardým, hiç satamadým,
Kime ne verdimse para etmiyor.
Çuvallar yamalý, kimisi delik,
Topatan tüccarýn bu imiþ hâli.
Toptancý mal vermez oldu üstelik,
Çekelim elayak Veysel misali.
Her yolun bir baþý, bir sonu vardýr,
Yollarda çilemiz, zaferimiz var.
Uzayan yollarýn sonlarý dardýr,
Bazen sor kendine, nereye kadar?
Toprakta yürüdük, taþta yürüdük,
Kuruda yürüdük, yaþta yürüdük.
Zaman oldu, saat beþte yürüdük,
Hiç sona kalmadýk, baþta yürüdük.
Gözlerde fer, dizde derman kalmadý,
Rahmân’a mâlûmdur her ahvâlimz.
Tükenmez tükendi; kalem dolmadý,
Bundan böyle iþte budur hâlimiz.
Yazý, hesap, þiir, beste ve kitap,
Üç çocuk, beþ torun, içi boþ cüzdan.
Hülasa; belki de "son" lu bir hitap,
Var olsun bu devlet, yaþasýn vatan...
13.01.2016 Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.