rigor mortis

ve ayrýca.

hafýzanýn dip kökünü iþleyen
o bilinmez açlýk…
gizler ýþýðý ve suyun ayaðýný baðlar.

bense havlamalar gibiydim.
gövdemi kaldýrýp kendimi dansa davet ettim
oysa yosun,

gölgede duran çaðrýnýn elleri
ve siyaha kesen
o solgun beðeniler.

…

sunaðýmý açtým
ölçtüler, biçtiler ve yürüyüp gittiler.
deðilmiþ gibi gözümün keskinliði
sallamadým yoksunluk artýðý
o parçalayan rüya,

aðzýmýzýn kireç taþlarý
bizi uyarýr
bir keþif arar
bakýþlarýmýz havayý yarar gibi donuk
ve yabancýydý.

gittim kendime doðru
burada doldurdum haz kaplarýmý
karanlýðý var edenler için
sapladým hançeri
ölüm þarap gibi sessiz
burada.

nasýl uyuyoruz.

Sosyal Medyada Paylaşın: