Bu Akşam
Bir yaralý yürek, gözyaþý kadar yalnýzlýk,
Islak düþüncelerle hayal kurdum bu akþam.
Sana meftun gözlerim sanma ki satýlýk,
Gözyaþýný gözlerime vurdum bu akþam.
Yüreðimde yaðmur, dýþarýda kar.
Yaþlý gözlerim resmine bakar.
Semadan odama özlemin akar.
Hasretine bir kurþun sýktým bu akþam.
Karanlýk çöktü üzerime, akþam mý oldu?
Kâðýda dokunan kalemim hüzünle doldu.
Uðruna ektiðim düþlerim soldu.
Aklým rayýndan çýktý bu akþam.
Öldün demeye dilim varmýyor. Nerdesin?
Yerini söyle geleyim, duyulmuyor sesin.
Aldýðým her solukta, nefesimdesin.
Sensizliðin yüzüme vurdu bu akþam.
Kral ben isem eðer, taht’tan inerim.
Döneceðini bilsem sabýr bineðine binerim.
Varsýn aðlayýp boðulsun gözlerim.
Hasret denizine daldým bu akþam.
Günahým yanýmda, korkularým karþýmda.
Esiyor ölüm yeli durmadan baþýmda.
Aðýtlar yakýlsýn sessiz arþýmda.
Azrail kapýmý çalsýn bu akþam.
21.11.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.