Üzülmüyorum Artık

Ýþte gene seyrediyorum ay ýþýðýný
Gece yarýsý izliyorum fotoðrafýný
Fakat bu sefer akmýyor ki gözlerimden yaþ
Artýk ne gönlüm mahzun ne de gözlerim ayyaþ

Þarkýlara karýþan kifayetsiz düþlerim
Bu sefer pek incitmiyor beni þiirlerim
Ve üzmüyor beni,kimsesiz kalan hayaller
Ýnanýr mýsýn,sensizliðe güldü bu gözler

Artýk düþünmüyorum seni eskisi kadar
Yerin kalmadý kalbimde nar tanesi kadar
Çaresiz deðilim artýk seni düþününce
Gözümden yaþ akmýyor resmimizi görünce

Gençlik nedir bilmeden sersemce yattýðým gün
Kendimi buldum saatlerce aðladýðým gün
Yok olup bitti sanýrken ben kalan ömrümü
Meðer Hüda gösterecekmiþ bana yönümü...

Yükselmek için önce eðilmek gerekirmiþ
Ve sevilmek için önce sevmek gerekirmiþ
Ýþte o gün anlýyorsun yaþam dokusunu
Diken battýkça alýrsýn gülün kokusunu

..




Sosyal Medyada Paylaşın: