YAZGIM

Ters yüz olmuþ yazgýmýn daðýlmýþ penceresinden
Kederle iþlenmiþ bir gökyüzü gördüðüm
Uzaklaþarak temizlenmez ruh
Sevda sökülmez tutkulu yürekten
Iþýðý ne kadar dost edinsen
O kadar erken çalar kapýný karanlýk
Býrak açsýn yüzünde menekþeler
Gözlerinin perdesi renklenir
Batan soluðun bahar tüter
Kainat sýrrýna mühürlenir

Uykularýmý yiyen hasretin
Bütün taze sabahlarýmý
Devreden mestane gecelerimi
Gün içi hülya mesaimi hanene yazýyor
Gölgeni sarýyorum yaralarýma
Savruluyor yedi kýta üzeri gönlüm
Düþüyor hanýmeli kokan sokaðýna
Vedaný saklýyorum teli kýrýk kelimelerin ardýna
Aþka dair kurulan tüm cümleler sakat doðuyor
Ruhumu kirletiyor gidiþin
Aðýt tüten þiirler düðümleniyor boðazýma
Kifayet etmiyor þairler
Týnýsýnda kavrulduðum þarkýlar kocamýþ dünya kadar yorgun
Ve kalbimin beþiðinde hala uyuyor kokun

Öylesine yaþýyorum þimdilerde hesapsýz ve kitapsýz
Zamanla zar atýlmaz
Andan önceki ana dönmek imkânsýz
Cebimde solan bir fotoðrafýn
Dudaðýmda kuruyan adýn
Fikrimi deþen saðlam sancýnla
Volta atýyorum ayakta ölen insanlar arasýnda
Bir gidiþin yakmýþtý sarsýlmaz yüreðimi
Bir de yýkýlýþý bu kentin
Ne çok sevmiþtim oysa ikinizi
Bile bile ladesti
Girdabýnýzda boðulmak
Eþiðinize turapken eþiðinizden kovulmak
Vakitlice düþtüm Yusuf’un kuyusuna
Ters yüz olmuþ yazgýmýn daðýlmýþ penceresinden
Avaz avaz susuyorum kendime...
Sosyal Medyada Paylaşın: