BURKULMUŞ İMGELER
yeryüzü ateþten erimiþti
gün az önce ölmüþtü
ýþýðýn vedasý demiþlerdi buna
ve aðaçlar ve gövdelerindeki kuþlar
külden yapýlmýþ böceklerin hafýzasý
çakýllarýn sesinden ürken atlarýn kaçýþý
buradan hiç ayrýlmayan temmuz
kavrayýþýn yükü baþlamýþtý
zihnime ustalýkla uzanmýþtý yýkanmýþ düþünceler
sonsuzluk diye bir sözcük girdi araya
sen de oradaydýn, kimsesizliðin de
“sonsuzluðun sonu yok, yürü yürü bitmiyor”
diye yazýyordu yenilgiler defterinde
defteri kimse görmemiþti bizden baþka
kim yazmýþtý bunlarý bilmiyorduk
yüksek sesle okumuþtuk son sayfayý:
“gökyüzünün de sonu yok, gökyüzünün
çöllerinde uçuþan þeyler tanrýnýn tozlarý deðil
varlýðýn kýyýlarýný döven bulanýk müzik”
bir býçak sürüsü kesti önümüzü
sesimiz kýsýldý susmalar denizinde
birbirine sarýlan iki yapraðýn düþüþüydük
kovulduk üzüm tarlalarýyla ünlü o þehirden
kalplerimizin gözünü baðlayýp iki ayrý trene bindirdiler
köksüzlüðe yollanmýþtýk
önce on altý yaþýndaydým, seni ilk öptüðümde
dudaklarýn yaðmurdandý
sonra bir baktým kýrk beþ kapýyý çaldý
bilmiyordum nasýl yatýþtýrabileceðimi bu hüznü
hüzün bir zaman birimiydi
hüzün kavrayýþýn en aðýr yüküydü
karanlýk fýrtýnasý
kötülük akan dereler
ýþýðýn aldýrmazlýðý
duygu körlüðü
ayný anda ilerliyorlar kölelerden yapýlmýþ bir ülkeye
gururla asýlmýþ camlara eziliþin bayraðý
ve sokaklarý emen kayýtsýzlýk
bunlar oldu hep yokluðunda
bazý insanlarýn yüzünde yanýklar var
çaðýn yaðýnda kavrulmaktan hep
iyileþmeyi öyle uzak bir yere götürmüþlerdi ki
yürü yürü bitmiyor sonsuzluk gibi
yorulup çekildim düþten
olgunlaþmýþ incirlerin yüksek dallardan dökülüþü gibi
dökülüp durdu gün boyu gölge ölüleri
her þey üþüdü anlamýn maðarasýndan
denizini kaybetmiþ bir martýnýn peþinden gittim
çaðrýlar topladým hançerlenmiþ þehirlerden
daðýttým onlarý çýðlýk pazarlarýnda
ulaþsýn diye kalplerinin gözü baðlanmýþlara
sana benzeyen bir kadýna rastladým asýrlar sonra
onun gözlerini dinledim
gözlerinin anlattýklarýný
ip izleriyle dolu boynundan dökülen ses tanecikleri
bir çamurluk oluþturdu toprakla buluþtuðunda
çift anlamlý kelimelerle doldu çamurluðun içi
baþka bir yaþamý fýsýldadý koþuþturan otlar
yaban çiçekleri ve dað kokusu ve renk taþýyan arýlar
suyun taþa cevabýydý bu
dokunmak istedim iyileþmenin çaðrýsýna
aniden çýkarýldým listeden
aniden çýkarýldým listeden
bu burkulmuþ i mgeler yüzünden
on altý yaþýndaydým, beni ilk öptüðünde
dudaklarým balçýktandý
ateþten erimiþti yüzüm
sonra birden kýrk beþ yaþ gelip yanýma oturdu
geç kaldýðýmý söyledi yeni bir düþ edinmek için
bütün o götürülmek için bekleyen trenler
denizini kaybeden martýlar
düþülmek için hazýrlanmýþ uçurumlar
gerçekliðin kýyýlarýný döven yolculuklarmýþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dramatik Buluntular Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.