Uzun olmayan yol tükeniyor... Bir kum saati kadar zaman Perdeleri kapanýyor dünya sahnesinin. Sinesi ateþten çocuklar; Gözleri hüzün satan. Üzerinde çok yürüdün Þimdi altýnda yatan.
Elmas..! Belkide pýrlanta Deðeri paha biçilmez bir kaftan Parçalanan hüzünlerin sensizliði Vurdu gecenin teveccüh rekatý üzerine
Nefesler veriliyor.. Yaklaþmak için ölüme. Hazýrlýksýz; kapýsý çalýnan bir ev; Bir misafir telaþý seyrediyor insaný. Sessizce dolan zaman Anlamayan ise bir tek insan.
Ölmek için yaþamak Bilinen bir bilinmez Ne çabukta geçti ömür Kuþ bile deðil bunun misali Kýsaltýlmýþ bir ömrün son demi Ruh terk ediyor bir damla "Su" bedeni.
Bir duanýn âminiydi Rûhuna okunan Bir rüya bir gerçek uykusuydu uyandýðýn dünyanýn. Hiç önemi kalmadý yaþamdan yaþanan anýn. Rûh terk etti çürümeye yüz tutmuþ bedeni Kapandý dünya dolusu bakan göz Döndü Rahmana,Rahimden gelen o öz.
Serdar Özyanýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
serdarözyanız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.