-yalanlar ve yılanlar-

sýrça köþklerin haramileri
yýldýzlý tepelerin ýþýklarý da sönecek vakti gelince
anlayacaksýnýz birçok þeyi zaman geçmeye baþladýðýnda
unutmaya çalýþsan nafile unutmazsýn
yýlan gibi gelir ýsýrýr o familyadan biri.
kesilir nefesin söyleyemez olursun.
daha kaç can yakacaksýn o zehirli dilinle.
masum hayatlardan kaç zamaný çalacaksýn
kaç yuvayý söndüreceksin
*
dünyanýn göðsüne oturup kurduðun o yalan saltanatý
daha kaç zaman sürdüreceksin
þundan bundan diyerek daha kaça böleceksin
kim bilir þimdi kimleri hangi karanlýklara mahkum edeceksin
o sýkýlmýþ yumruklarýn düþtüðünde göreceksin.
siyah gecelere sýðýndýðýnda anlayacaksýn bir yýlan olduðunu
ýþýklardan bile kaçacaksýn
*
o göðsünde oturduðun dünyayý her fýrsatta hançerleyerek
karanlýða mahkum edeceksin kendini.
bir düþün kaç el yapýþacak yakana, kaç el.
anlamadýðýn kaç dilde küfre maruz kalacaksýn.
kaç inançta lanetleneceksin
bu ayrýlýklarýn, acýlarýn yaþanan trajedilerin tek sebebi sensin,
ve sen farkýndasýn her þeyin
yýlan gibi kustun zehrini ayýrt etmeden
*
iyi bak o karþý olduklarýn artýk yok
karþý durduklarýnda artýk senin yanýnda.
bir bak etrafýna kimlerle yürüyorsun o bomboþ yollarý
içlerinde insan hariç baþka ne ararsan var
eskiler eskimiþler diye yoklar artýk
onlar kol kola yürürken
*
yeryüzü iyice hasta artýk
o besleme yýlanlar ýsýrýrken önüne gelen ötekileri.
gözlerinin içine baktýnýz dünyanýn
annelerin rahmine göz koyarak açlýðýnýzý giderdiniz
ýsýrdýkça doymadý o aç gözleriniz
adaletin olmadýðý yerlerde ihanetin meþalesi yakýlýyordu
haksýzlýklar konuþulurken, haklýlýklar susturuluyordu
çýplak gerçeklerin üstü örtülürken susuyordu birileri
yýlanlarýn cirit attýðý sokaklar bile suskundu.
*
kim bilir belki su yanar bir gün.
savurursun küllerini keyifle.
dilinle yaktýðýn ateþlerin, sözlerinle hiç ettiðin bu topraðýn.
uçup giderken tozlarý küllerin.
yýlanlarýn geçtiði yerler ölüyordu
kibrinin alameti ile
verimsizdi artýk o verimli topraklar
*
baþka bir yalana, yalanlara gerek yok
bu suda balýk yaþamaz artýk
kontrolünü kaybettiðin her þey aþikar
çek artýk karanlýk ellerini dünyanýn yakasýndan çek artýk
zehir saçan dillerini de tut.
zindana çevirdiðin onca hayat.
anne rahminden aldýklarýn.
otur da bir düþün yaptýklarýný
vazgeç dünyadan ve onun nimetlerinden
ateþin hiç sönmesin...
*
Mehmet Demir
Sosyal Medyada Paylaşın: