Dışardaki Pencere

öyle yaðmurlu
öyle sahillerin kýyýlarý yýkadýðý salaç demde
gülüþümün sarý rüzgarý...




düþen yaprak uðultusu
içimizden geçenlerin usulcacýk aydýnlýðý
sevinç ve kederin salýnan ç’aðrýsý
bir ýþýkta iþte
karanlýðýn damaðýna kandýðým buruksu
t’adýmda uyanýþ
bir dalla söðütlenen öpüþlerin
çoðalan topraðý serinlik
ruhumun derinliðinde uçurum
odama dar/
dar sukunluðum dünyaya




kayýp çocuk hýçkýrýðý
ellerime güz’leþen bulut
camlara dayalý çýðlýðýn sonsuz boþluðu
yýldýzlý vaktin geciken akþamý
yalnýzlýðýn kalaba öyküsündeyim
dudaklarýmda rüzgar uçurtmasý
susutuðum biçimde..
buðulu avluya ay ýþýðýyla serildi ýrmak
huzurun birbirine eklendiði yere
ve þimdinin az öteli yoluna
birlikte ýslanacaðýz




gözlerime kristali dikilen i mge daðý
üþüyünce aðlayan çiçeklerin yastýðý
sesim ýssýz telaþ
daðýnýk sukût pencerem
güz dalðýnlýðýmýn yüzünde güller
yasla terli güzelliðimi omzuna
Islak sancýyla karýþan þehrin
bozkuruna b’ölünür ýslýðým
incelir yangýn aralýksýz özlemlerle soluðuma
dönüp dönüp ardýma baktýðým saðanak
saçlarýmda gün aðarmasý



Ey gülüþümün hüzün yanýðý
savrulup dururken sularýn sesinde
taze kýþ’ýn gözlerindeki sýcaklýða
gizli bir odayla kal

sabahýn avuçlarýnda
bir üzüm salkýmý vakit
öyle yalaz
öyle bulutsu yüzüme
ayýþýðý çýplaklýðý

...
Sosyal Medyada Paylaşın: