HERCAİ ZAMAN
Þimdi yeni bir hikaye yaþýyorum.
Benden olmayan,
Geçmiþle baðlantýsý olmayan.
Çalýnanlarý bir kenara býraktým,
Gelecekten bir hikaye alabilir miyim?
Bilemiyorum.
Gerçekler var..
Yaþadýðýn an.
Kimi ne hoyrat harcýyor!
Oysa elimde olsaydý zaman,
Ne doyumsuz olurdu yaþanýlanlar.
Yaþamak mý þimdi?
Sadece nefes almak gibi.
Kendimle baþ baþa kaldýðýmda soruyorum yeni hayatý.
Hem girift hem çýkarcý!
Onca acý hatýradan sonra tebessüm ediyorum.
Çocukluðumuzun düþlerinde yaþamak,
En büyük armaðan olmaz mýydý?
Anlatmak mý hercai zamaný,
Bir gülümsemelik anlar peydahladý tüm mekanlarý.
Bakmayý da görmeyi de unuttuk.
Hayatlar öyle boþ,
Öyle anlamsýz.
Uzaklara kaçma isteðim yeni deðil,
Yeni olan eskisi gibi olamamak.
Vicdan ve merhamet kayýplarýmýz.
Hepimizin baþý sað olsun.
Deðiþiyormuþ insan,
Geride kalanlar,
Unutulanlar
Gönülden uzakta olanlar...
Belki yaþlanýyoruz,
Belki yaþama sevincini kaybediyoruz
Belki de dostlarý kaybediyoruz.
Kim bilir!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.