BOŞLUK

Hep soru dolu kafan, hiç birinde cevap yok;
Boþta gezer gibisin boþluðu dolduran yok.

Ayaklarýn bir köprü, dünya elinde eþya;
Bir gün elinden düþer, o zaman batar dünya.

Ayaklara ayaksýz, gönüllere nefessiz,
Buz misâli bir köprü þu dünya ki, ateþsiz.

Avâzýnla baðýr dur, boþlukta çýkmaz nefes;
Baðrýþýn benzer; "zindandan gelen bir garip ses"

Gidersin bir âlemde, bilmezsin ki nereye;
Meyil verme dünyaya, o yol gider geceye.

Yummaya gör gözünü, o vakit baþlar doðuþ;
Yoklarsýn ne var, ne yok; yoklukla baþlar boðuþ.

Ýþte o zaman yoksun, bilmezsin nedir yokluk,
Ömür az çok sermaye, dünyayý örten boþluk.

Emin ol, "var-yok" yok, bil Eþrefî, "BÝR" olan var;
Sen o "VAR"da bir yoksun, yoksun sende "boþluk" var.

EKREM GÜRER (1984 ÝSTANBUL)

Sosyal Medyada Paylaşın: